-
1 йөрәксенү
sich erkühnen, erdreisten -
2 дерзать
-
3 осмеливаться
v1) gener. getrauen (sich), sich erdreisten (zu D) (на что-л.), sich erkecken, sich getrauen, sich nicht erblöden, sich trauen, sich unterfangen (G) (на что-л., что-л. делать), sich untersteh, sich unterstehe, sich unterstehen, sich wagen, wagen (на что-л.), erdreisten (на что-л.), erfrechen2) dial. dürfen3) obs. erkühnen4) book. unterfangen (на что-л., что-л. делать)5) pompous. (zu D) sich erkühnen -
4 отваживаться
v1) gener. sich erkecken, (A с обстоятельством места) sich getrauen, sich vermessen (G) (на что-л.), sich wagen, sich wägen2) dial. dürfen4) pompous. sich erkühnen (на что-л.), sich vermessen (на что-л.) -
5 bold
adjective1) (courageous) mutig; (daring) kühn2) (forward) keck; kühn [Worte]make so bold [as to...] — so kühn sein[, zu...]
3) (striking) auffallend, kühn [Farbe, Muster]; kräftig [Konturen]; fett [Schlagzeile]4) (vigorous) kühn; ausdrucksvoll [Stil, Beschreibung]5) (Printing) fettin bold [type] — im Fettdruck
* * *[bəuld]1) (daring or fearless: a bold plan of attack.) kühn2) (striking and well-marked: a dress with bold stripes.) deutlich•- academic.ru/84738/boldly">boldly- boldness
- bold as brass* * *[bəʊld, AM boʊld]1. (brave) mutigto put on a \bold front sich akk zusammennehmen, beherrscht auftretento make a \bold move Mut zeigento take a \bold step ein Wagnis eingehen\bold brush strokes kühne Pinselstrichein \bold type in fetten Buchstabenprinted in \bold type fett gedrucktif I may be [or make] so \bold ( form) wenn ich mir eine Bemerkung erlauben darf; (in questions) wenn Sie mir die Frage gestatten* * *[bəʊld]adj (+er)to be or make so bold as to... — sich (dat) erlauben, zu..., sich erkühnen, zu... (geh)
might I be so bold as to...? — wenn ich es mir erlauben darf, zu...?
might I make so bold as to help myself? —
to make bold with sth — sich (dat) die Freiheit herausnehmen, sich bei etw einfach zu bedienen
as bold as brass (inf) — rotzfrech (inf)
3) (= striking) colours, pattern, stripes kräftig; checks also grob; strokes also kühn (geh); handwriting kraftvoll, kühn (geh); style kraftvoll, ausdrucksvollto bring out in bold relief — stark hervortreten lassen
to set sth in bold (type) — etw fett/halbfett drucken
* * *bold [bəʊld]A adj (adv boldly)1. kühn:b) keck, dreist, frech, unverschämt, anmaßend:be ( oder make) (so) bold (as) to do sth sich erdreisten oder erkühnen oder sich die Freiheit nehmen oder es wagen, etwas zu tun;2. kühn:a) gewagt, mutig (Plan, Rede etc)b) fortschrittlich (Entwurf etc)3. scharf hervortretend, ins Auge fallend, deutlich, ausgeprägt:in bold outline in deutlichen Umrissen;with a few bold strokes of the brush mit ein paar kühnen Pinselstrichen4. steil, abschüssig* * *adjective1) (courageous) mutig; (daring) kühn2) (forward) keck; kühn [Worte]make so bold [as to...] — so kühn sein[, zu...]
3) (striking) auffallend, kühn [Farbe, Muster]; kräftig [Konturen]; fett [Schlagzeile]4) (vigorous) kühn; ausdrucksvoll [Stil, Beschreibung]5) (Printing) fettin bold [type] — im Fettdruck
* * *adj.ausgeprägt adj.deutlich adj.dreist adj.fett adj.frech adj.gewagt adj.heftig adj.keck adj.klar adj.kräftig adj.kühn adj.mutig adj.riskant adj.tapfer adj.unerschrocken adj.unverschämt adj.wild adj. -
6 дръзвам
дръ́звам, дръ́зна гл. sich erkühnen sw.V. hb, wagen sw.V. hb tr.V.; дръзвам да започна самостоятелен бизнес Sich erkühnen, seine eigene Firma zu gründen; дръзвам да се изкажа смело Eine kühne Behauptung wagen. -
7 dare
1. transitive verb,1) (venture) [es] wagen; sich (Akk.) trauenif you dare [to] give away the secret — wenn du es wagst, das Geheimnis zu verraten
we dare not/dared not or (coll.) didn't dare tell him the truth — wir wagen/wagten [es] nicht od. trauen/trauten uns nicht, ihm die Wahrheit zu sagen
you wouldn't dare — das wagst du nicht; du traust dich nicht
just you/don't you dare! — untersteh dich!
how dare you! — was fällt dir ein!; (formal) was erlauben Sie sich!
I dare say — (supposing) ich nehme an; (confirming) das glaube ich gern
2) (challenge)2. noundare somebody to do something — jemanden dazu aufstacheln, etwas zu tun
do something for/as a dare — etwas als Mutprobe tun
* * *[deə] 1. negative short form - daren't; verb1) (to be brave enough (to do something): I daren't go; I don't dare (to) go; He wouldn't dare do a thing like that; Don't you dare say such a thing again!) wagen2) (to challenge: I dare you to do it.) herausfordern2. noun(a challenge: He went into the lion's cage for a dare.) die Herausforderung- academic.ru/18421/daring">daring3. noun(boldness: We admired his daring.) der Wagemut4. adjectivea dare-devil motorcyclist.) tollkühn* * *[deəʳ, AM der]I. vt▪ to \dare sb [to do sth] jdn herausfordern[, etw zu tun]I \dare you! trau dich!I \dare you to ask him to dance ich wette, dass du dich nicht traust, ihn zum Tanzen aufzufordernshe was daring him to come any closer sie warnte ihn [davor], näher zu kommenwho \dares to do that? wer traut sich das?do you \dare to tell him this? traust du dich, ihm das zu sagen?\dare he tell her this? traut er sich, ihr das zu sagen?he \dare[s] not ask her name er traut sich nicht, sie nach ihrem Namen zu fragenhe was under attack for daring to criticize the Prime Minister er wurde angegriffen, weil er es gewagt hatte, den Premierminister zu kritisieren▪ to not \dare [to] do sth [or ( form) to \dare not do sth] nicht wagen [o sich akk nicht trauen] etw zu tunI don't \dare to think [or daren't think] how much it's going to cost ich wage nicht daran zu denken, wie viel es kosten wird▶ how \dare you! was fällt Ihnen ein!▶ how \dare sb do sth wie kann es jd wagen, etw zu tunhow \dare you use my car! was fällt dir ein, mein Auto zu benutzen!III. n Mutprobe f, Wagnis ntit's a \dare! sei kein Frosch!* * *[dɛə(r)]1. vi(= be bold enough) es wagen; (= have the confidence) sich trauenyou/he wouldn't dare! — du wirst dich/er wird sich schwer hüten
2. vt1)to dare (to) do sth — (es) wagen, etw zu tun, sich trauen, etw zu tun
I didn't dare (to) go upstairs — ich habe mich nicht getraut, die Treppe hinaufzugehen, ich habe mich nicht die Treppe hinauf getraut
he wouldn't dare say anything bad about his boss — er wird sich hüten or sich unterstehen, etwas Schlechtes über seinen Chef zu sagen
she dares to dress differently ( from the others) — sie hat den Mut, sich anders (als die anderen) anzuziehen
how dare you say such things? —
don't you dare say that to me — untersteh dich, das zu mir zu sagen
2)I dare say it gets quite cold here — ich könnte mir denken, dass es hier ziemlich kalt wird
I dare say he'll be there —
he's bound to be there – I dare say — er ist sicher dort – das kann gut sein
he was very sorry – I dare say — es tat ihm sehr leid – das glaube ich gerne
3)(= challenge)
go on, I dare you! — (trau dich doch, du) Feigling!are you daring me? — wetten, dass? (inf)
(I) dare you to jump off — spring doch, du Feigling!
3. nMutprobe f* * *dare [deə(r)]A v/i prät dared, obs durst [dɜːst; US dɜrst], pperf dared es wagen, sich (ge)trauen, sich erdreisten, sich erkühnen, sich unterstehen:who dares wins wer wagt, gewinnt;dare too much zu viel wagen;how dare you say that? wie können Sie das sagen?;how dare you!a) untersteh dich!,b) was fällt dir ein!;he dared not ask, he did not dare to ask er traute sich nicht zu fragen;don’t (you) dare (to) touch it! rühr es ja nicht an!;B v/t2. jemanden herausfordern:I dare you! du traust dich ja nicht!;I dare you to deny it wage nicht, es abzustreitenC s1. Herausforderung f:give the dare to sb jemanden herausfordern;do sth for a dare etwas tun, weil man dazu herausgefordert wurde2. obsa) Kühnheit fb) Wagestück n* * *1. transitive verb,1) (venture) [es] wagen; sich (Akk.) trauenif you dare [to] give away the secret — wenn du es wagst, das Geheimnis zu verraten
we dare not/dared not or (coll.) didn't dare tell him the truth — wir wagen/wagten [es] nicht od. trauen/trauten uns nicht, ihm die Wahrheit zu sagen
you wouldn't dare — das wagst du nicht; du traust dich nicht
just you/don't you dare! — untersteh dich!
how dare you! — was fällt dir ein!; (formal) was erlauben Sie sich!
I dare say — (supposing) ich nehme an; (confirming) das glaube ich gern
2) (challenge)2. noundare somebody to do something — jemanden dazu aufstacheln, etwas zu tun
do something for/as a dare — etwas als Mutprobe tun
* * *v.dürfen v.(§ p.,pp.: durfte, gedurt)es wagen ausdr.sich erdreisten v.sich trauen v.sich zutrauen v.wagen v. -
8 audeo
audeo, ausus sum, ēre (zsgz. aus avideo v. avidus), I) im mildern Sinne, Lust haben, belieben, mögen, es über sich gewinnen, es übers Herz bringen (s. Brix Plaut. trin. 244. Lorenz Plaut. mil. 231. Ladewig Verg. Aen. 8, 364), a) m. Infin.: non audes mihi subvenire? Plaut.: nihilne adiuvare me audes? Plaut.: auden participare me quod commentus es? Plaut.: aude, hospes, contemnere opes, Verg.: sapere aude, Hor.: nec longius audet abire, Ov. – b) absol. in der parenthet. Formel si audes, wenn du Lust hast, wenn du es über dich gewinnen kannst, wenn du so gut sein willst, da mihi hoc, si audes, Plaut. trin. 244. Vgl. Cic. or. 154 u. sodes. – II) im stärkern Sinne, es übers Herz bringen = etw. ( zu tun) wagen, sich unterstehen, sich herausnehmen, sich unterfangen, sich erkühnen, so dreist sein, zu usw., a) m. Infin.: segregare abs te ausus es, Pacuv. fr.: tun audes etiam servos spernere? Plaut.: puellam sum ausus aggredi, Titin. fr.: sibi cum viro forti ac strenuo negotium esse, qui cum cogitasset, facere auderet, et prius cogitare, quam conari consuesset, Nep.: vide quaeso, ut, qui de meo facto non dubitem dicere, de Ligarii non audeam confiteri, Cic.: ad quemvis numerum ephippiatorum equitum quamvis pauci adire audent, wagen sich heran an usw., Caes.: ut vix quidquam satis certum affirmare ausus sim, Liv.: audeo dicere, ich wage es zu sagen, d.i. zu behaupten, Plaut., Cic. u.a. (s. Klotz Cic. Lael. 1. p. 85): im Passiv unpers. m. Infin. Pass., si animadverterent auderi adversus se tam exiguis copiis dimicari, Nep. Milt. 4, 5 N. u. H. – b) m. Acc.: tantum facinus, Ter. (vgl. locuti magis quam ausi tantum facinus, Liv.): extrema, Verg.: proelium, aciem (Schlacht), Tac.: multa dolo, pleraque per vim, Liv.: privatis ut opibus ita consiliis (aus eigenen Mitteln und im eigenen Interesse) magna ausus magnificeque conata exsecutus, Vell.: m. Dat. od. in u. Akk. (gegen) od. adversus m. Akk., vim cultoribus et oppidanis ac plerumque in mercatores et navicularios, Tac. ann. 12, 55: si quid in morbo petulantius ausi sunt adversus medentem, sich etwas herausnehmen, Sen. de const. sap. 13, 2. – m. in u. Abl. (bei), ausurum se in tribunis, quod princeps familiae suae ausus in regibus esset, Liv. 3, 17, 8: plus in eo dilectu Valens audebat, Tac. hist. 2, 93. – m. pro u. Abl., pro vita maiora audere probavi, Verg. Aen. 12, 814: audendum aliquid pro patria etiam cum periculo ratus, Iustin. 5, 9, 6. – im Passiv, audeantur infanda, si non perniciem nobis cum scelere ferunt, Liv.: omnia et conanda et audenda Magnetibus esse, Liv.: agenda res est audendaque, Liv.: non ab Scipionibus aliis veteribus Romanorum ducum quicquam ausum patratumque fortius quam tunc a Caesare, Vell.: ausis ad Caesarem codicillis, Tac. ann. 3, 67. – c) bei vorhergeh. Negation mit quin u. Konjunkt., ut non audeam profecto percontanti quin promam omnia, daß ich nicht umhin kann, so kühn zu sein, Plaut. asin. 25 sq. – d) absol. (vgl. Nipperd. Tac. ann. 4, 59): hos vero novos magistros nihil intellegebam posse docere, quam audere (dreist sein, dreist auftreten), Cic.: in eiusmodi consiliis periculosius esse deprehendi, quam audere, Tac.: quod (daß sie) sperant, quod audent, omne Caesari acceptum referre possunt, Cic.: si casus daretur, ausurum, Tac.: audendum atque agendum ait in tanto malo esse, Liv.: Romani audendo et fallendo magni facti, Sall. fr.: audendo atque agendo res Romana crevit, Liv.: Caelius audendo potentior, Tac.: duo itinera audendi, Tac.: ausos libertas sequetur, Tac. – m. Praepos., adversus Neronem ausus, Tac. hist. 2, 71: audere in proelia, sich mutig in den Kampf einlassen, Verg. Aen. 2, 347: istas in usque manus, Stat. Theb. 1, 439: in artes, Gratt. cyn. 498: qui auctor audendi pro patria fuit, Oros. 2, 17, 9. – m. Advv., neque ausurum contra Seianum, S. werde sich nicht heranwagen, Tac. ann. 4, 59 extr.: unde rursus ausi, aus dem von neuem sich heranwagend, Tac. hist. 2, 25: longius ausuri, sich weiter vorwagen, Tac. hist. 5, 11. – / Altes Perf. ausi, Cato orat. 63 ( bei Prisc. 9, 47): dah. in Prosa (selbst Cic. Brut. 18) u. häufig bei Dichtern Coni. syncop. ausim, ausis usw., s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 2. S. 510 u. 511. Fritzsche Hor. sat. 1, 10, 48. – Ungew. Coni. Perf. auserim = ausim, Ambros. ep. 53, 1 extr. – Partiz. ausus passiv, Vell. 2, 80, 3. Tac. ann. 3, 67. Amm. 26, 10, 10 u. bei Dichtern.
-
9 audeo
audeo, ausus sum, ēre (zsgz. aus avideo v. avidus), I) im mildern Sinne, Lust haben, belieben, mögen, es über sich gewinnen, es übers Herz bringen (s. Brix Plaut. trin. 244. Lorenz Plaut. mil. 231. Ladewig Verg. Aen. 8, 364), a) m. Infin.: non audes mihi subvenire? Plaut.: nihilne adiuvare me audes? Plaut.: auden participare me quod commentus es? Plaut.: aude, hospes, contemnere opes, Verg.: sapere aude, Hor.: nec longius audet abire, Ov. – b) absol. in der parenthet. Formel si audes, wenn du Lust hast, wenn du es über dich gewinnen kannst, wenn du so gut sein willst, da mihi hoc, si audes, Plaut. trin. 244. Vgl. Cic. or. 154 u. sodes. – II) im stärkern Sinne, es übers Herz bringen = etw. ( zu tun) wagen, sich unterstehen, sich herausnehmen, sich unterfangen, sich erkühnen, so dreist sein, zu usw., a) m. Infin.: segregare abs te ausus es, Pacuv. fr.: tun audes etiam servos spernere? Plaut.: puellam sum ausus aggredi, Titin. fr.: sibi cum viro forti ac strenuo negotium esse, qui cum cogitasset, facere auderet, et prius cogitare, quam conari consuesset, Nep.: vide quaeso, ut, qui de meo facto non dubitem dicere, de Ligarii non audeam confiteri, Cic.: ad quemvis numerum ephippiatorum equitum quamvis pauci adire audent, wagen sich heran an usw., Caes.: ut vix quidquam satis certum affirmare ausus sim, Liv.: audeo dicere, ich wage es————zu sagen, d.i. zu behaupten, Plaut., Cic. u.a. (s. Klotz Cic. Lael. 1. p. 85): im Passiv unpers. m. Infin. Pass., si animadverterent auderi adversus se tam exiguis copiis dimicari, Nep. Milt. 4, 5 N. u. H. – b) m. Acc.: tantum facinus, Ter. (vgl. locuti magis quam ausi tantum facinus, Liv.): extrema, Verg.: proelium, aciem (Schlacht), Tac.: multa dolo, pleraque per vim, Liv.: privatis ut opibus ita consiliis (aus eigenen Mitteln und im eigenen Interesse) magna ausus magnificeque conata exsecutus, Vell.: m. Dat. od. in u. Akk. (gegen) od. adversus m. Akk., vim cultoribus et oppidanis ac plerumque in mercatores et navicularios, Tac. ann. 12, 55: si quid in morbo petulantius ausi sunt adversus medentem, sich etwas herausnehmen, Sen. de const. sap. 13, 2. – m. in u. Abl. (bei), ausurum se in tribunis, quod princeps familiae suae ausus in regibus esset, Liv. 3, 17, 8: plus in eo dilectu Valens audebat, Tac. hist. 2, 93. – m. pro u. Abl., pro vita maiora audere probavi, Verg. Aen. 12, 814: audendum aliquid pro patria etiam cum periculo ratus, Iustin. 5, 9, 6. – im Passiv, audeantur infanda, si non perniciem nobis cum scelere ferunt, Liv.: omnia et conanda et audenda Magnetibus esse, Liv.: agenda res est audendaque, Liv.: non ab Scipionibus aliis veteribus Romanorum ducum quicquam ausum patratumque fortius quam tunc a Caesare, Vell.: ausis ad Caesarem codicillis, Tac. ann. 3, 67. – c) bei vorhergeh.————Negation mit quin u. Konjunkt., ut non audeam profecto percontanti quin promam omnia, daß ich nicht umhin kann, so kühn zu sein, Plaut. asin. 25 sq. – d) absol. (vgl. Nipperd. Tac. ann. 4, 59): hos vero novos magistros nihil intellegebam posse docere, quam audere (dreist sein, dreist auftreten), Cic.: in eiusmodi consiliis periculosius esse deprehendi, quam audere, Tac.: quod (daß sie) sperant, quod audent, omne Caesari acceptum referre possunt, Cic.: si casus daretur, ausurum, Tac.: audendum atque agendum ait in tanto malo esse, Liv.: Romani audendo et fallendo magni facti, Sall. fr.: audendo atque agendo res Romana crevit, Liv.: Caelius audendo potentior, Tac.: duo itinera audendi, Tac.: ausos libertas sequetur, Tac. – m. Praepos., adversus Neronem ausus, Tac. hist. 2, 71: audere in proelia, sich mutig in den Kampf einlassen, Verg. Aen. 2, 347: istas in usque manus, Stat. Theb. 1, 439: in artes, Gratt. cyn. 498: qui auctor audendi pro patria fuit, Oros. 2, 17, 9. – m. Advv., neque ausurum contra Seianum, S. werde sich nicht heranwagen, Tac. ann. 4, 59 extr.: unde rursus ausi, aus dem von neuem sich heranwagend, Tac. hist. 2, 25: longius ausuri, sich weiter vorwagen, Tac. hist. 5, 11. – ⇒ Altes Perf. ausi, Cato orat. 63 ( bei Prisc. 9, 47): dah. in Prosa (selbst Cic. Brut. 18) u. häufig bei Dichtern Coni. syncop. ausim, ausis usw., s. Neue- Wagener Formenl.3 Bd. 2. S. 510 u. 511. Fritzsche————Hor. sat. 1, 10, 48. – Ungew. Coni. Perf. auserim = ausim, Ambros. ep. 53, 1 extr. – Partiz. ausus passiv, Vell. 2, 80, 3. Tac. ann. 3, 67. Amm. 26, 10, 10 u. bei Dichtern. -
10 τολμάω
τολμάω, ion. τολμέω, Her. 8, 77, wie τλῆναι, über sich nehmen, sich unterfangen, sich erkühnen; absolut, τῶν οὔτινι ϑυμὸς ἐνὶ στήϑεσσιν ἐτόλμα, Il. 17, 68, vgl. 10, 232; c. inf., Muth, Dreistigkeit haben, Etwas zu unternehmen, sich entschließen, 8, 404 Od. 9, 332. 24, 161; Her. 7, 10; ἐτόλμασαν ἀπέχειν, Pind. Ol. 2, 68; τόλμησόν ποτε πρὸς τὰς παρούσας πημονὰς ὀρϑῶς φρονεῖν, Aesch. Prom. 1001; Spt. 1050; πάντων μετασχὼν καὶ τετολμηκὼς ἐμοί, Prom. 331; τολμᾶν ἃ μὴ χρή, Eur. Hec. 333; οἵτινες ϑεῶν ἱερὰ τολμῶσιν φέρειν, 804; οἵ με τολμῶσ' ἀδικεῖν, Med. 165, u. sonst; δημοσίᾳ οὐ τολμῶ συμβουλεύειν τῇ πόλει, Plat. Apol. 31 c; ἃ εἴ τις τολμῴη ποιεῖν, Conv. 182 e, u. öfter; Xen. u. Folgde, wie Pol. 4, 34, 2; selten c. partic., ἐτόλμα ἐνὶ μεγάροισιν ἑοῖσιν βαλλόμενος καὶ ἐνισσόμενος τετληότι ϑυμῷ, Od. 24, 162, er vermochte es über sich, ertrug es, sich werfen u. s. w. zu lassen; auch c. acc., πόλεμον, 8, 519, einen Krieg unternehmen; ἐςόδους, Pind. P. 5, 109; ἔργον αἴσχιστον, Eur. Med. 965; τόλμημα, Ar. Plut. 419; Luc. Tox. 3, öfter; πάντα τολμᾶν, Jac. A. P. p. 438.
-
11 τολμάω
τολμάω, über sich nehmen, sich unterfangen, sich erkühnen; c. inf., Mut, Dreistigkeit haben, etwas zu unternehmen, sich entschließen; ἐτόλμα ἐνὶ μεγάροισιν ἑοῖσιν βαλλόμενος καὶ ἐνισσόμενος τετληότι ϑυμῷ, er vermochte es über sich, ertrug es, sich werfen u. s. w. zu lassen; c. acc., πόλεμον, einen Krieg unternehmen -
12 дерзнуть
дерзн|у́ть<-у́, -е́шь> свнпрх см. дерза́ть* * *v1) gener. getrauen, sich erfrechen, sich erkecken, sich erwinden, sich getrauen2) pompous. sich erkühnen -
13 arrojarse
-
14 ośmielać
1. vt 2. vr: ośmielać sięsich erdreisten, sich erkühnen, sich D erlauben -
15 formaste
-
16 śmieć
śmieć1 (śmiem) lit (mieć odwagę) wagen, sich trauen; lit sich erkühnen; (mieć czelność) sich erdreisten;jak śmiesz! wie kannst du es wagen!;śmiem wątpić ich erlaube mir Zweifel anzubringen -
17 vermessen
vermessen *1. irrI. vtII. vr1) (geh: sich erkühnen)sich \vermessen ośmielać [ perf ośmielić] sięsich um zwei Zentimeter \vermessen pomylić się przy mierzeniu o dwa centymetry -
18 одързостявам
одързостя́вам, одързостя́ гл. kühn/dreist machen sw.V. hb tr.V.; одързостявам се sich erkühnen sw.V. hb, sich erdreisten sw.V. hb. -
19 дерзать
высок.1) (стремиться к чему-либо высокому, новому) wágen vi, vórwärtsstreben vi, vórwärtsstürmen vi -
20 vetemedik
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Erkühnen — Erkühnen, verb. reg. recipr. Sich erkühnen, kühn werden, sich die Kühnheit nehmen. Er erkühnete sich, mir die unanständigsten Dinge zu sagen. Du erkühnest dich etwas Großes. Erkühne dich nicht zu viel. Zuweilen, besonders im Oberdeutschen, auch… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Sich nicht entblöden, etwas zu tun — Das veraltete Verb »sich entblöden« in der Bedeutung »sich erkühnen« ist nur noch in dieser sprachlich gehobenen Wendung gebräuchlich. Die Wendung ist abwertend gemeint und bedeutet »sich nicht schämen, scheuen, etwas Dreistes, Unkluges o. Ä.… … Universal-Lexikon
erkühnen — er|küh|nen 〈V. refl.; hat; geh.〉 sich erkühnen, etwas zu tun so kühn sein, etwas zu tun, was gefährlich, ungewöhnlich od. nicht ganz korrekt ist ● er hat sich erkühnt, vor den König hinzutreten und die Freilassung des Gefangenen zu fordern * * *… … Universal-Lexikon
erkühnen — erkühnen,sich:⇨unterstehen(II) erkühnen,sich→anmaßen,sich … Das Wörterbuch der Synonyme
erkühnen — erkühnen, sich ↑ kühn … Das Herkunftswörterbuch
versteigen, sich — sich versteigen V. (Oberstufe) geh.: die Kühnheit haben, etw. zu sagen oder zu machen, was sehr gewagt ist Synonyme: sich anmaßen, sich erlauben, sich unterstehen, wagen, sich erdreisten (geh.), sich erkühnen (geh.), sich vermessen (geh.)… … Extremes Deutsch
erdreisten, sich — sich erdreisten V. (Oberstufe) geh.: etw. unverschämterweise tun Synonyme: sich anmaßen, sich erlauben, sich unterstehen, sich erfrechen (geh.), sich erkühnen (ugs.) Beispiel: Ein Zuschauer erdreistete sich, ihn mitten im Gespräch als unhöflich… … Extremes Deutsch
erkühnen — er|küh|nen, sich … Die deutsche Rechtschreibung
aufschwingen — sich aufschwingen 1. aufflattern, auffliegen, aufrauschen, aufsteigen, sich erheben, hochfliegen, hochsteigen, in die Höhe fliegen/steigen, sich in die Höhe schwingen, nach oben fliegen; (geh.): aufstieben, aufwölken, emporfliegen, emporstieben;… … Das Wörterbuch der Synonyme
versteigen — sich versteigen 1. in eine falsche Richtung gehen, sich verirren, sich verlaufen, vom Weg abkommen; (geh.): fehlgehen, irregehen, vom Weg abirren. 2. sich anmaßen, die Dreistigkeit/Frechheit/Kühnheit besitzen, die Stirn haben, sich erlauben,… … Das Wörterbuch der Synonyme
anmaßen — sich anmaßen Anspruch erheben, sich ausbedingen, sich die Freiheit nehmen, die Kühnheit/Frechheit/Dreistigkeit besitzen, sich erlauben, geltend machen, in Anspruch nehmen, sich nicht scheuen, nicht zurückschrecken, sich unterstehen, wagen, zur… … Das Wörterbuch der Synonyme